Φιόκο, Τζιουζέπε

(Fiόcco, Τζιατσιάνο, Ρόβιγκο 1884 – Πάντοβα 1971). Ιταλός ιστορικός της τέχνης. Σπούδασε στη σχολή του Αντόλφο Βεντούρι. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα (1929-54). Ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της βενετσιάνικης ζωγραφικής. Έγραψε διάφορες μελέτες για τους ζωγράφους Φραντσέσκο Γκουάρντι (1923), Μαντένια (1927), Βερονέζε (1928), Καρπάτσιο (1931 και 1958), Τζιορτζιόνε (1941) και μια γενικότερη μελέτη με τον τίτλο Η βενετσιάνικη ζωγραφική των Έξι και των Επτακοσίων (1929).